Biedne dziecko, ono nie jest niczemu winne.
Czy to cokolwiek zmienia?

Właściwie to różnica jest duża. To, co robi autor, to jego własne, świadome czyny. A są świadome, bo o nich pisze. Natomiast to, czego doświadcza autor, to sprawy, które są całkowicie normalne, choć dla niego, z powodu wieku, niezrozumiałe. Ludzie się rozstają, tak w życiu bywa i jak autor trochę dojrzeje, to sam to zrozumie. Nie musi to mieć żadnego negatywnego wpływu na jego życie. Jestem wręcz pewna, że gdy jego dojrzałość się ukształtuje, to zrozumie, że rozstanie bywa czasem lepszym wyborem, niż trwanie w nieszczęśliwym i toksycznym związku. Natomiast krzywdzenie bezbronnej istoty, jako odreagowanie na ból, którego się doświadcza, to nigdy nie jest dobre ani zrozumiałe wyjście.

Mnie też poruszyło męczenie zwierzątka ale bez przesady żeby tak pisać do dziewczyny, podejrzewam, że bardzo młodej zresztą, która sobie po prostu nie radzi. Nie wie jak sobie poradzić z tym co czuje, pewnie nawet nie wie dokładnie co i jak uwolnić te emocje dlatego robi tak jak robi. Powinna poczytać w necie jak radzić sobie z emocjami i je uwalniać w zdrowy sposób. Mimo wszystko napisała, że zdaje sobie sprawę, że robi źle i źle się z tym czuje więc nie jest pozbawiona uczuć. Twoje słowa mogą ją zupełnie załamać. Większość osób nie zachowuje się logicznie w sytuacji wielkiego stresu i bezradności. Najważniejsze to znaleźć rozwiązanie, które nie będzie nikogo ranić, jak rzucanie kamyczkami w rzekę, ćwiczenia, medytacja i nazwanie tego co się czuje. W tym nie pomoże jej gnojenie bo nie wiesz co ona przeżywa i jak jej życie wygląda. Ja mam nadzieję, że sobie poukłada całą sytuację w głowie i podejdzie do niej z dystansu. Zrozumie, że nie zawsze życie jest lekkie i proste czasami trzeba odpuścić i wierzyć, że wszystko się ułoży tak ja ma być albo i lepiej i to co się dzieje złego jest tylko tymczasowe.

Ehh, no super - kotek napewno całkowicie rozumie fakt, że jakaś gówniara się nad nim znęca, bo.. nie radzi sobie z emocjami :)
Co będzie kolejne? Drugi kotek? Piesek?
Cicha i słabsza koleżanka/kolega z klasy?
Ee tam... też zrozumieją, że to wszystko przecież dlatego, że autorka czuje bezradności i jest narażona na wielki stres :)
Wyjaśnij mi proszę -
co z tego, że ona zdaje sobie sprawę, że robi źle i źle się z tym czuje?
Kotu (któremu robi krzywdę) jakoś ten fakt pomaga?
Skoro jest taka świadoma, że to co robi nie powinno mieć miejsca , to do cholery jasnej niech bedzie też świadoma, że trzeba poszukać pomocy, bo cierpi niewinne, bezbronne zwierzę.

Angry - Nie no oczywiście, że nie popieram tego co robi. W pierwszej kolejności powinna przestać a jeśli nie potrafi to kota/koty po prostu oddać dla ich dobra. Też nie znoszę maltretowania zwierząt i uważam, że to co robi jest chore. Bardziej chodzi mi o to żeby znalazła inne rozwiązanie żeby się uspokoić bo to co się dzieje w domu na nią ogromny wpływ. Tylko, że to co jest między jej rodzicami to nie jest właściwie jej sprawa i jej problemy, tylko ich własne na które pewnie i tak nie ma wpływu. Musi złapać dystans i skupić się na sobie a nie na zmienianiu kogoś i braniu ich problemów na siebie.

Wykorzystywanie nieletnich też jest tak samo złe jak znęcanie na zwierzętami.