Istnieje. Poczytaj jakiekolwiek komentarze odnośnie samotnych/młodych matek- to zawsze wina matki.
Nie mówię o anonimowych, tutaj jest sporo normalnych ludzi.

Ale takie matki są wszędzie. Nawet dorosłym, pracującym ludziom teściowa może się taka trafić. Pół biedy jak tylko cie nie lubi, ale tragedia jest jak zaczyna jej odbijać bo przecież ten "potwór" odebrał jej najukochansze dziecko

Podpisuje sie pod tym obiema rekami! Mamy blizniakow laczmy sie!

Nie straszcie jej. Da radę bo musi. Myślę, że może liczyć na pomoc chłopaka i rodziców. Ryzyko jest zawsze przy każdej ciąży, wiadomo że przy mnogiej dużo większe. A słuchanie takiego narzekania jest okropne, nic nie zmienia. Trzeba o siebie dbać, być dobrej myśli a reszta nie zależy od nas.

To nie jest straszenie tylko szczera prawda.

Lepiej moim zdaniem zeby byla swiadoma tego co ich czeka. Trzeba byc mega zorganizowanym, ja przy dwojce nauczylam sie wykorzystywac kazda minute. Gadanie, ze jakos to bedzie nie jest dobre. A co do tesciowej-to raczej bedzie musiala schowac dume do kieszeni i poprosic o pomoc,chyba ze bedzie ja stac na opiekunke.

Nie twierdzę, że to nie prawda. Ale takie nastawianie, że jej życie niemalże zmieni się w koszmar jest dołujące. Niepotrzebnie. Tak jak te babcie straszące ciężarne porodem. Większość kobiet przez to przechodzi i po co je jeszcze dołować. Narodziny dziecka, zwłaszcza pierwszego zawsze są rewolucją, mogę sobie tylko wyobrazić jak wielką gdy dzieci jest aż troje. A takie użalanie do niczego nie prowadzi.

Zgadzam się w zupełności z Wednesday. Nie rozumiem, co ma na celu takie straszenie dziewczyny. Nawet jeśli faktycznie będzie tak okropnie to po co dokładać jej stresu teraz, kiedy i tak ma tak wiele na głowie (pierwsza ciąża w dodatku w młodym wieku, trojaczki, cała rodzina przeciwko niej)? Żeby w tym chociaż była jakaś jedna porada, sugestia, jak się przygotować. Ale jedyne, co dostała to szczegółowy opis tego, jak jej życie zamieni się w piekło (Co wcale nie jest powiedziane, bo każda sytuacja i każda rodzina jest inna). A tego, że opieka nad trójką noworodków nie będzie łatwa może się domyślić raczej każda średnio rozgarnięta osoba.

Też się w ciąży nasłuchałam takiego straszenia i po każdej takiej opowiastce wypłakiwałam się mężowi, że nasze życie się skończyło i nie damy sobie rady. Żadna burza hormonów ani żadne mdłości nie wymęczyły mnie tak bardzo jak komentarze „życzliwych ludzi”.
Jeśli gadanie, że „jakoś to będzie” nie jest dobre to znaczy, że dziewczyna powinna popełnić samobójstwo albo biec usuwać ciążę? No bo jeśli jednak jakoś to NIE będzie mimo trudności tzn. że nie ma dla niej żadnej nadziei.

Jaki jest cel i jaka korzyść z opowiadania takich horrorów ciężarnej kobiecie, o tym jak sobie NIE poradzi bez nawet jakiejkolwiek sugestii co powinna w takiej sytuacji zrobić? Moim zdaniem to jest sposób ludzi na to, żeby sobie ulżyć w swoich frustracjach czyimś kosztem. Bo na pewno nic dobrego ani pożytecznego z tego nie wynika.