#QezwT
Od kiedy sięgam pamięcią, zawsze rywalizowałem z moim sąsiadem, a zarazem najlepszym przyjacielem. Były to zabawy, które jak teraz sobie przypominam, to dziwię się, że to przeżyliśmy. Często było to rzucanie kamieniami w siebie lub wyścigi na rowerach z górek bez hamulców (takie czasy), często wychodziliśmy z takich zabaw cali poturbowani, ale nie poddawaliśmy się i dalej walczyliśmy ze sobą. Chcieliśmy być najtwardszymi facetami na wsi. Zawsze byłem tym mniejszym, ale szybszym i sprytniejszym.
Pewnego razu zaczęliśmy się ścigać, kto zejdzie szybciej z naszej twierdzy na drzewie. Już na początku wiedziałem, że muszę coś wymyślić, bo zacząłem przegrywać na starcie. Mając do ziemi jakieś 5 metrów, skoczyłem i wyprzedziłem go w locie. Do czasu aż nie upadłem, byłem z siebie dumny, a Piotrek jak zawsze przegrał. Oczywiście nic poważnego mi się wtedy nie stało, ale uświadomiłem sobie, że on też musi kiedyś wygrać.
I wygrał. Dziś dowiedziałem się, że Piotrek po paru latach walki z rakiem wygrał i wraca do zdrowia.
Obaj jesteśmy łysi – on, bo nie ma innego wyboru, a ja bo czułem, że tym gestem pomogę mu wygrać :)
Wzruszyłam się. :)
Wzruszające. Taka przyjazn to skarb! Życzę duzo zdrowia i wytrwałości dla Piotrka! :) p.s jak ja sobie przypomne "zabawy" z dzieciecych lat to tez dziw, ze jeszcze zyje.
Świetne wyznanie :) dużo zdrowia dla Przyjaciela!
Przepiekna jest wasza przyjazn :)
Malo jest takich wyznan, ktore wywoluja usmiech na twarzy, zycze zdrowia dla przyjaciela i dla Ciebie autorze :)
Goku i Vegeta :D
Ostatni akapit mnie zaskoczył. Gratulacje! C:
Piękny gest z Twojej strony :)
Aż mi się cieplej w serduszku zrobiło
Powodzenia ^^
Wygrywałeś wszystkie bitwy, ale to on wygrał wojnę
To świetnie, gratuluje!