#jJMbe

Oglądając dzisiaj krótkie filmiki na pewnej aplikacji zobaczyłam wątek nostalgii lat 90-2000, gdzie można było zobaczyć typowe zabawki i gadżety tamtych lat. Ok, to był czas mojego dzieciństwa, więc z nadmiaru wolnego czasu (poczekalnia u dentysty) postanowiłam kontynuować oglądanie.

Generalnie uznawałam swoje dzieciństwo za ok, mimo że w domu się nie przelewało. Miała tak znaczna część moich znajomych, więc nie uważałam braku pieniędzy na zabawki i gadżety za powód do wstydu.

Obejrzenie kilku filmików przywołało jednak "te" wspomnienia z dzieciństwa, które moja pamięć skutecznie wymazała. W tym momencie zrozumiałam, że moja rodzina była tak biedna, że nie było nas na nic (rzeczy i zabawki dla dzieci) stać. Przypomniałam sobie, kiedy błagałam swoich rodziców jako mała dziewczynka o jakąś drobną rzecz (nic drogiego), żeby potem usłyszeć, że mogę o tym zapomnieć (działo się tak często). Dawno nie czułam się tak bezradna w sytuacji, w której już dawno nie jestem.
Dodaj anonimowe wyznanie