„ Oczywiście był płacz, krzyk, prośby, groźby rozwodem.”

Facet ma zasady - nie dyskutuje z terrorystami :)))
Znaczy, to żart. Słabo z konstruktywną komunikacją i wsparciem. Fajnie że zarabiał na utrzymanie, szkoda że mało wspierał małżonkę w obowiązkach.

Wiem, że masz dobre chęci, ale serio, nie wiem co mają w głowie osoby dające takie rady. „Musicie porozmawiać, powiedz mu to wszystko”. Tak jakby autorzy byli głupi i nie rozmawiali ze swoimi partnerami

@MaryL2 Każdy terapeuta Ci to powie, że właśnie największym problemem w związkach jest brak dobrej komunikacji i nie rozmawianie o uczuciach. Często partnerzy nie rozmawiają ze sobą, a jak już do tego dojdzie, to nie jest rozmowa, a krzyk, wyrzucanie sobie wszystkiego i obwinianie wzajemne. Tak to wygląda w tym wyznaniu, bo był "płacz, krzyki i groźby". Tak się nie poprawi nic.

@Dantavo, czyli twoim zdaniem powodem takiego stanu rzeczy może być to, że ona mu źle zakomunikowała tą prostą rzecz, że jest przemęczona i że zrzucił na nią wszystkie obowiązki związane z dzieckiem? Przepraszam, ale to nie jest fizyka kwantowa, tego się nie da źle zakomunikować. Chyba, że macie autorkę za totalną debilke, że przez 8 lat nie udało jej się tego mężowi powiedzieć. On też by musiał być kompletnym debilem, żeby nie zrozumieć przekazu „masz dziecko, więc zacznij zmieniać pieluchy”. Nawet jeśli są tacy oporni oboje, to przecież autorka leczyła depresję poporodową u psychologa, to chyba już się nauczyła komunikować.

Nie dopowiadaj sobie, nigdy nie napisałem, że to wina autorki. Napisałem, że w związkach ważna jest dobra komunikacja. Nie chodzi o to, że nie zrozumiał. Chodzi o to jak coś przekazujesz. Jeśli przekażesz informacje krzykiem i groźbami, to człowiek czuje się atakowany i od razu przyjmuje pozycję obronną. Będzie wtedy się bronił, choćby nie miał racji. W związku o uczuciach trzeba próbować rozmawiać na spokojnie. Jest różnica pomiędzy "słuchaj, jestem zmęczona, przejmij część obowiązków" a "ty nigdy nic nie robisz, sama muszę w domu wszystko robić, wziął byś się za robotę nierobie". Jeśli normalna, spokojna rozmowa nie pomoże, to wtedy jest naprawdę źle. Nie twierdzę, że zawiniła tu autorka, ale tłumacze skąd te komentarze o rozmowie.

A właściwie po co ci mąż, który najwyraźniej tylko nocuje w domu?

Bo łatwiej opłacić rachunki ze współlokatorem niż samej.

No wcale nie pomagał. pewnie, ze baba z wyznania miała by lepiej jakby jeszcze musiała sama na czynsz, jedzenie i wydatki zarobić… co wy macie we łbach? Widzicie tylko swój ból, ale cudzego to już nie

elszkieletor, a co ty masz we łbie? Gdzie masz napisane, że autorka nie dokłada się do czynszu, że nie kupuje jedzenie, że nie pracuje? Ba, jest napisane, że od 3 lat spełnia się zawodowo. Krótko, ale jak miała robić to wcześniej, jak mąż miał problem zająć się WŁASNYM dzieckiem, mając w dupie żonę z depresją poporodową? Gdyby autorka miała jego wsparcie w opiece nad dzieckiem i w leczeniu depresji to pewnie wcześniej wróciłaby do pracy/podjęłaby pracę, jeśli przed urodzeniem dziecka pracowała. No ale nie, przecież to on jest biedny i ma ból, bo musi pracować i płacić za różne wydatki. Wiesz że musiałby to robić nawet nie mając żony i dziecka? Skoro facet najwyraźniej chciał tradycyjnego modelu rodziny, że tylko matka zajmuje się dzieckiem, to on powinien robić swoją część, czyli pracować i utrzymywać rodzinę.

@Diddl wiem, bo sam opłacam mieszkanie i sie utrzymuje, jak masz warunki to możemy zamienić sie rolami, jesli opieka nad dzieckiem Cię przerasta wiariatko ;)

elszkieletor, nawet nie mam dziecka ani nie zamierzam, incelu. XDDDDD Opieka nad dzieckiem to przerasta męża autorki i takich jak ty, skoro bronisz tego, że typ nie zajmował się własnym dzieckiem. Ale nie martw się się, nie grozi ci poznanie kobiety, która będzie chciała mieć z tobą dziecko. Chyba że jakaś wariatką naprawdę, bo żadna normalną nie zechce faceta, który uważa że ma gorzej niż kobieta sama zajmująca się dzieckiem i domem, mając depresję poporodową. A ty najwyraźniej się do takich zaliczasz.