#P5LR3
Jakoś łatwiej mi się zmobilizować, gdy wiem, że inni też już nie śpią.
Jakoś łatwiej mi się zmobilizować, gdy wiem, że inni też już nie śpią.
Jakoś łatwiej mi się zmobilizować, gdy wiem, że inni też już nie śpią.
Jakoś łatwiej mi się zmobilizować, gdy wiem, że inni też już nie śpią.
Jak byłam młodsza (jakoś koło 13 lat) i zostawałam sama na noc w domu, to kiedy nachodził mnie lekki strach przed bliżej nieokreślonym i prawdopodobnie nawet nie istniejącym zagrożeniem, wyglądałam przez okno czy w sąsiednich domach pali się jeszcze światło. Jeśli się paliło, czułam się mniej samotna i było mi lżej. Jeśli się nie paliło... wtedy był problem.
Twój komentarz jest lepszy niż to wyznanie o niczym.
Śmieszne trochę jest to że lubiłam zgrywać nieustraszoną, a potem trzęsłam portkami bo sąsiedzi poszli spać 😅
Idź do pracy, to nie będziesz mieć takich problemów.
Też leżą i obserwują ile osób jeszcze leży w łóżkach i ogląda relacje zamiast wstać i wziąć się do roboty