#EPb13
Pracuję w obecnym miejscu trzy miesiące. To moja czwarta praca w przeciągu roku, trzeci kraj. I po raz kolejny odczuwam potrzebę zmiany pracy/kraju. Do takiego stopnia, że wieczorami płaczę, bo wiem, że po prostu nie mogę. Mój partner powiedział, że po raz ostatni układa swoje życiu całkowicie pode mnie. Doszło do tego, że żeby zmusić się do zostania w tym miejscu, podpisałam umowę na mieszkanie... Teraz muszę zostać, ale szczerze mówiąc, czuję się z tym jeszcze gorzej.
Jak jeszcze nie chodzisz, to idź na terapię, koniecznie! Znajdź kogoś, kto się zna na ludziach z ADHD. Mi się w życiu tak trafiło, że większość moich znajomych to są osoby z ADHD właśnie - nie wiem jak to się dzieje, po prostu każdy kogo poznaję i łapię z nim fajny kontakt, po jakimś czasie się diagnozuje, albo przyznaje się, że ma to zdiagnozowane xD Ale jeszcze ani jedna z tych osób nie miała aż tak ogromnych problemów z utrzymaniem się w jednym miejscu czy to zawodowo czy tak ogólnie. Więc jak dla mnie, to wcale nie musi wynikać akurat z tego (no chyba, że masz jakąś ekstremalną, nieleczoną nigdy wersję, nie wiem). Ale na pewno nie jest to "domyślna cecha u osób z ADHD". Ciężko mi pomóc i próbować to rozkminić, kiedy nie wiem o tobie nic poza tym jednym, krótkim tekstem, ale ta potrzeba wynoszenia się z danego miejsca nie musi wcale wynikać z takiego "już znam to miejsce i potrzebuję poznać nowe, bo to mnie nudzi", ale może bardziej z "to miejsce mi jednak nie odpowiada, więc muszę znaleźć lepsze"?
Współczuję twojemu partnerowi. Ja bym nie dała rady na jego miejscu (choć ja się ekstremalnie długo aklimatyzuję do wszelkich nowości). Może naprawdę zrób dla niego ten wyjątek i postaraj się popracować nad sobą w tym konkretnym, dla niego ciągle jeszcze nowym(!) domu. Powodzenia tam :)
Ale leczysz się? Bo albo tego nie robisz, albo leczenie jest bardzo nieskuteczne i musisz je zmienić. Partner ma rację, takim zachowaniem możesz mu życie zrujnować.
To może nie odchodź z pracy, tylko powiedz żeby zmienili ci zakres obowiązków, czy dali inne stanowisko. Żeby przetrwać z ADHD trzeba długiej pracy nad sobą, działania wg ściśle z góry określonego planu i samodyscypliny
Nie ma się co dziwić twojemu partnerowi i tak ma anielską cierpliwość
Lecz się, zamiast tutaj się żalić, że nie możesz dawać upustu objawom swojego schorzenia. Powodzenia!
@Ibanez
To akurat musiał być ekstremalny przypadek adhd, jeśli tylko to.
Znam sporo osób z ADHD i jakoś Ci ludzie normalnie pracują i żyją. Wydaje mi się, że gość miał większy problem.
Może jakaś terapia, jakiś biofeedback, cokolwiek co jest w stanie trochę zahamować ten pęd...wiesz że i tak nie znajdziesz tego czego szukasz, bo sama nie wiesz czego tak naprawdę szukasz. Życzę odnalezienia miejsca w życiu.
Może czas na wyszalenie się gdzieś sportowo aby te energie wyrzucić z siebie, jakiś koncert ostrej skocznej muzyki, bieganie w lesie, skok na linie, wspinaczka górska a może rower terenowy... albo po prostu iść do lasu sobie pokrzyczeć, wykrzyczeć do lasu swoje rozterki, wywalić te energie skumulowane... może pomoże, kto wie.
Może po prostu nie wychodzi tak na przeciw swoim potrzebom, bo możesz w ogóle nie znaleźć pracy, jak będziesz takim skoczkiem w CV. Idź po leki do lekarza. Inaczej zniszczysz sobie życie.
Zastanow sie przed czym uciekasz